Foo Fighters, 25 yıllık müzik kariyerinde her tarzı denemeye kararlı. Son albümünde David Bowie’den esinlenen ekip, ortaya eğlenceli bir kayıt çıkardı.

“Bu şarkıları stadyumlarda yankılanması için kaydettik.” albüm üzerine verdiği bir röportaja böyle başlıyor Dave Grohl. “Büyük gitarlar, büyük ritimler, büyük vokaller… Kısacası büyük bir parti albümü yapmayı amaçladık.”

Foo Fighters 25 yıllık kariyerinde gürültülü punk rock müzik de yaptı, yumuşak ritimlerin hakim olduğu akustik işlere de imza attı. Grohl’un dediğine göre ekibin daha önce yapmadığı bir şey vardı. Bu da dinleyeni yerinden kaldırıp dans ettirecek bir rock albümüydü. Dinlerken dans eder misiniz bilemeyiz, nitekim Grohl da bu bir “dans” albümüdür demiyor. Fakat deneyimli şarkıcı bu albümü dinleyenin yerinde duramayacağının garantisini veriyor.

Ekip Medicine At Midnight’ı hazırlarken en çok David Bowie’nin kariyerinde dönüm noktası olmuş efsanesi Let’s Dance’den esinlendi. Fakat gruba ilham veren isimler bununla kısıtlı değil. The Power Station, The Cars ve The Rolling Stones’un Tattoo You dönemi albümü şekillendirdi.

Foo Fighters, Medicine At Midnight’ın yapımcılığını Adele ve Sia gibi isimlerle çalışmış Greg Kurstin ile beraber üstlendi. Glam rockın ilk adımlarını ilk şarkı Making A Fire’da neşeli bir kilise korosu eşliğinde duyuyoruz. Yayınlanan ilk tekli Shame Shame, kulakta kalıcı olmasının yanı sıra dinlerken ters köşe olabileceğiniz garip bir ritme sahip. Dave Grohl’un ilk olarak bu şarkıyı yayınlamasının sebebi, dinleyicilere “Hazır olun, farklı bir Foo Fighters geliyor.” mesajını vermek.

Shame Shame’in video klibi oldukça ilginç bir arka plana sahip. Klibin ana fikri, Grohl’un 14-15 yaşlarındayken gördüğü ve unutamadığı rüyasına dayanıyor. Bu rüya oldukça iç karartıcı. Grohl, 37 yıl önce gördüğü ve unutamadığı bu rüyada, bir dağın tepesinde, alev almış bir tabutun içindeki insanı kurtarmaya çalışıyor. Seneler sonra, şarkının estetiğiyle uyuşacağını düşünerek şarkının klibini bu şekilde yapmaya karar veriyor. Videoyu iç karartıcı kısa bir korku filmi olmaktan çıkarıp estetik bir müzik klibine dönüştüren şey ise, oyuncu ve dansçı kimliğine hayran olduğumuz Sofia Boutella’nın figürleri.

Bir tutam psikedelik ritimler ve daha yumuşak tonlar içeren Chasing Birds, vokalleriyle akla yine Bowie’yi getiriyor. Albümde daha hızlı ve sert ritimleri arayanları ise Waiting On A War ve No Son Of Mind’a yönlendiriyoruz.

Medicine At Midnight, deneysel olmasının hakkını veren bir albüm. Kendini müzisyen ve söz yazarı olarak kanıtlamış Grohl, bu albümle repertuarına yeni bir renk ekliyor. Çizgisinden uzaklaşmayan Foo Fighters, Medicine At Midnight’ta dinleyiciye 36 dakikalık bir eğlence ve kaçış sunuyor.