Hozier’ı ilk defa Take Me To Church ile tanıdık. Kısa zamanda tüm dünyanın dinlediği, dillerden düşmeyen bir parça haline geldi. Hızla hayatımıza giren daha sonra da derin bir sessizliğe gömülen Hozier, yaklaşık beş yıl aradan sonra aramıza Wasteland, Baby! ile döndü!

İrlandalı şarkıcı Andrew Hozier-Byrne sahne adıyla Hozier’ın yeni albümü Wasteland, Baby!, 1 Mart 2019’da yayınlandı. Sanatçının ikinci albümü Rubyworks etiketiyle raflardaki yerini aldı. 2014 yılında çıkan ve kendi adını taşıyan ilk albümü “Hozier”ı çeşitli konserlerde ve etkinliklerde 2016 yılının sonuna kadar sergiledikten sonra müzik hayatına bir yıl ara verdi ve bu süreyi İrlanda’da geçirdi. Molasının ardındansa son 18 aydır Wasteland, Baby!'i dinleyicileriyle buluşturmak için çalışıyor. 2018 yılında yayınladığı dört şarkılık kısaçaları Nina Cried Power'dan üç şarkı da albümde yer alıyor.

Yaklaşık beş yıl aradan sonra Hozier’ın çıkardığı ikinci albüm de ilk albümü kadar duygulu ve güçlü mesajlarla donatılmış. Kendisini dünyaya tanıttığı parçası Take Me To Church'ün indie-soul-blues karışımı güçlü müzikalitesinin yanında insanlığa verdiği mesajla da tekli, çok dikkat çekmişti. Klibinde dinsel baskıların oluşturduğu nefreti, homoseksüel bir ilişki üzerinden anlatıyor. Wasteland, Baby!'de ise topluma olan mesajını, albümün açılışını yapan Nina Creid Power ile veriyor. Bu şarkı hayatını ve tüm çalışmalarını insan haklarına adayanları anlatmakla beraber aslında şarkının ilk sözleri olan “It’s not the walkin’, it’s the risin’” bize hissetmemiz gerek tüm duyguları veriyor. Klibinde İrlandalı aktivistlerin oynadığı şarkının, seslerini duyurmaya çalışan insanlara destek niteliğinde olduğunu söyleyebiliriz. Şarkının başlığı, tarihe adını altın harflerle kazımış efsanevi sanatçılardan geliyor. Sözlerde de geçen bu sanatçılardan bazıları Nina Simone, Billie Holiday, James Brown ve şarkının back vokalistliğini de yapan Mavis Staples. “Nina cried power, Billie cried power, Mavis cried power, And I could cry power” bu sözler ise sesini duyuran diğer efsaneler gibi kendisinin de sesini duyurmak istediğini kanıtlıyor.

Albümde öne çıkan şarkılardan biri de Almost (Sweet Music). Bizleri, Hozier’ın iç dünyasında derin bir yolculuğa çıkaran bu şarkıda, Hozier dış dünyayla iletişim kurarken kendisini ne kadar yabancı ve yalnız hissettiğini anlatıyor. Sadece iç dünyasını değil aynı zamanda bu şarkıyla Hozier’ın favori parçalarını da öğrenebilirsiniz. Almost (Sweet Music)'te, içlerinde Frank Sinatra’nın Stella by Starlight’ının, Louis Armstrong’un It Don’t Mean Anything’inin de bulunduğu yaklaşık 17 şarkının ismi geçiyor. İsterseniz kendinize Hozier’ın favori şarkılarından bir çalma listesi bile oluşturabilirsiniz!

2018 yılında yayınlanan kısaçaları Nina Cried Power'dan albüme eklenen bir diğer şarkıysa Movement. Şarkının arkasındaki ritim kalp atışlarını andırırken tutkulu sözleri bize aşkı hissettiriyor. "When you move, I’m put to mind of all that I wanna be, When you move, I could never define all that you are to me” şiirsel anlatımıyla duygularımıza hitap eden Movement'ın klibi ve klibinde oynayan balet Sergei Polinin ise bu duyguları somutlaştırarak bizleri çok farklı bir yolculuğa çıkarıyor.

Bu albümü dinlerken kendinizi pek çok farklı ve yoğun duyguları hissederken bulacaksınız. Şarkıların sadece müzikalitesi değil aynı zamanda sözlerin güçlü edebi yönüyle de her açıdan yeterli bir albüm. Şiirsel sözleri, kendine has müzik tarzı ve tabii ki Hozier’ın büyüleyici sesiyle; çok uzun bir aradan sonra çıkan ikinci albümü Wasteland, Baby! beklentileri karşıladı ve müzik otoritelerince oldukça başarılı bulundu.