Stereophonics’in 12. stüdyo albümü grubun klasik tonundan şaşmayan, bize sevdiğimiz Stereophonics ritimlerini sunan bir çalışma. Albümün dert tasa bırakmayan söz ve müzikleriyse umut verici. Arkanıza yaslanın, gözünüzü kapayın ve şarkıların rahatlatıcı akışına kendinizi bırakın.

Neredeyse düzenli olarak yayınladığı albümlerle Stererophonics ara sıra müzik listelerimize düşen, iyi ritimlerinin hayranı olduğumuz bir grup. 25. yaşını doldururken ekip en iyi şarkılarından oluşan bir albüm hazırlığındaydı. Solist Kelly Jones ise daha farklı bir şeyin peşindeydi, halihazırda var olan dinleyici kitlesini genişletmeyi amaçlıyordu. Oochya!, bu amacın bir sonucu oldu. Bu albümle yeni sesleri hedefleyen Stereophonics, Z kuşağının peşine düştü de diyebiliriz.

Açılış şarkısı ve ilk tekli Hanging On The Hinges, albümün tonu için ortamı hazırlıyor. Düzgün bir riff ve davullar albümün genel müzikalitesinin hakimi oluyor. Müzikal anlamda grubun eski işlerini andırsa da Kelly Jones bu şarkıyı yaparken ZZ Top ve Iggy Pop’tan esinlendiğini söyledi. Siz bundan ne anlam çıkarırsınız bilemiyoruz ama ona göre bu şarkı albümün “Oochya!” dediği yer. Bize göre ise bu şarkı “Yeter” dediğimiz anlara ilaç gibi yetişiyor. Hatta mental çöküşlerimiz sırasında elimizde olanları bize hatırlatacak bir terapist görevi üstleniyor.O zaman bu şarkı gençlere gelsin diyoruz ve sözlerini bırakıyoruz:

You want help
You want space
You got panic
Just find grace

Bu şarkıyı takip eden Forever, albümün 3. teklisi. Bir “kaçış” hakkında. Bizi tüm dertlerimizden uzaklaştırmaya gelmiş bu şarkı. Stereophonics’ten son zamanlarda sıkça duyduğumuz giderek yükselen bir tonda ilerliyor. When You See It, biraz daha katmanlı bir müzikle ve sözleriyle Forever’ı aratmıyor. Umut dolu ritimler, alçaktan başlayıp gitgide yükselen melodiler eğer kötü bir ruh hali içindeyseniz sizi de yükseltiyor ve en dertli olduğunuz mevzuyu bile iyimser düşünmeye itiyor.

2. tekli Do Ya Feel My Love, Stereophonics’in "İyimserlik de bir yere kadar." dediği yer. Tam gruba yakışan bir tavırla hafif sorunlu ilişkilerden bahsediyor. Sadece lirik açıdan değil, tonuyla da klasik bir Stereophonics şarkısı.

Stereophonics’in Z kuşağını 70’lerin havalarıyla ele geçirmeyi hedeflediği şarkısı Running Round My Brain, yüksek tempolu rock ritimleriyle ilerliyor. Burada grubun hayran olduğunu çekinmeden söylediği AC/DC göndermeleri de var.

25 yıllık yolculuklarında hayranlarını tatmin edecek bir albüm, Stereophonics’in külliyatında kendine hemencecik yer bulurken, kafamızdaki yağmur bulutlarını dağıtacak tonuyla bir süre daha ilacımız olacak gibi. Önceki çalışmasının duygusallığından dem vuran Jones, bu sefer hayranlarına biraz kafa dağıtacakları bir albüm sunmak istedi. Bizce yaptı da, Oochya!, 1 saat 4 dakikalık bedava bir terapi seansı tadında.