Büyük bir belirsizlik içinde çıkılan yolculuk, yepyeni bir kültür ve bu yeni hayata alışma mücadelesi… Türkiye’den Almanya’ya göç eden ilk kuşak işçiler memleket hasretini ve kurmaya çalıştıkları yeni hayatla verdikleri mücadeleyi müzikle anlatmaya çalıştı.

İşçilerin kendilerini ifade etmesinde önemli bir rolü olan bu şarkılar düğün salonlarında, derneklerde, işçi yurtlarında çalınıyordu. Böylelikle işçilerin yeni hayatlarında birbirleriyle dayanışma içinde olmasını da sağlıyordu.

Yıllar geçtikçe Almanya’ya göç eden işçi sayısı da arttı. İşçi sayısındaki artışla orantılı olarak bu müzik de genişledi. 1960’lı yıllardan beri yapılan müzik ise Cervantes’in Don Quijote’de dediği gibi hiçbir yerde, onların talihsizliğini unutturacak kadar güler yüzle karşılanmadı. İşçilerin yaptığı şarkılar tıpkı kendileri gibi Almanya toplumunda misafir olarak görüldü.

İlerleyen yıllarda Türkiye’de yapılan folk ve Anadolu rock müziğin Avrupa’da da duyulmaya başlanmasıyla 1960’lı yıllarda yapılan bu şarkılar da dikkat çekti. Bu gelişme Songs of Gastarbeiter albümünün çıkmasına vesile oldu.

Songs of Gastarbeiter, 2011 yılında Türkiye ve Almanya arasındaki İş Gücü Anlaşması’nın 50. yılında projeleşti ve 2013 yılında albüm haline geldi. Albümün yapımcılığını ise İmran Ayata ve Bülent Kullukçu üstlendi.

Albümün yapımcılarından Bülent Kullukçu işçilerin yaptığı müziği avangart rock olarak tanımlarken İmran Ayata da Alman basınından beklemedikleri bir ilgiyle karşılaştıklarını söyledi. Ayata'ya göre bu ilgi ırkçılığın nasıl işlerlik kazandığını ve göçmenlere nasıl bir gözle bakıldığını ortaya çıkardı.