Tam da canlı ve neşeli şarkılara ihtiyaç duyduğumuz pandemi döneminde, Dua Lipa Future Nostalgia ile çıkageldi. Genç şarkıcı bu çalışmasıyla büyük övgüler toplamakla kalmadı; sıradan bir pop yıldızından daha fazlası olduğunu kanıtladı. Yılın en çok konuşulan albümlerinden Future Nostalgia’nın şarkılarının arasında, geçmişe doğru bir yolculuğa çıkıyoruz.

Dua Lipa, 2017 yılında kendi ismini verdiği çıkış albümüyle müzik dünyasına iddialı bir giriş yaptı. Gözü hep yükseklerde olan ve yeni “Madonna” olmak isteyen şarkıcının ikinci albümü basit bir pop albümü değil. OutKast, No Doubt, Jamiroquai, Prince gibi isimlerden etkilendiğini söyleyen Lipa’nın bu çalışması, hiç şüphesiz bir zamanların en değerli tarzı olan disko müziğinin etkisi altında. Stüdyoya Mark Ronson ve Pharrell Williams gibi tanıdık sanatçılarla giren Lipa’ya bu süreçte eşlik eden bir diğer değerli isim ise Nile Rodgers. Williams ve Ronson gibi yapım sürecinin tamamında yer alamayan Rodgers'ın buna rağmen albümde Lipa’ya ilham verdiği anlaşılıyor. Önceden elektronik müziğin albüme hakim olmayacağını söylemiş olan Lipa, canlı enstrümanları daha fazla kullanacağını belirtmişti. Rodgers, tam da bu dengeyi sağlamış olmalı.

Lipa’nın karşımıza farklı bir şekilde çıktığı Don’t Start Now, albümün ilk teklisi. Geçen yılın kasım ayında yayınlanan şarkı, sanatçının değişen görünüşünün yanı sıra, müzik tarzında da yeni bir döneme girdiğini gösterdi. 80’li ve 90’lı yılların dans pistlerine layık şarkının ayrılık teması ve sözleri Lipa’nın son hiti New Rules’u anımsatıyordu. Sırasıyla Future Nostalgia, Physical ve Break My Heart teklilerini yayınlayan şarkıcı, albümün tamamını Warner Records etiketiyle 27 Mayıs’ta piyasaya sürdü. İkinci çalışmasını “nostaljik” ve “disko kökenli” olarak tanımlayan Lipa, dinleyenlerinin dans egzersizi sınıfında gibi hissedeceğini söyledi.

Physical, 80’lerin dans müziklerine karanlık elektronik tınılarla yaklaşıyor. Aynı zamanda Olivia Newton John’un 1981 yılına ait aynı isimli hit şarkısına da bir gönderme. Break My Heart, Lipa'ya göre albümün en güçlü şarkısı. Yeni bir aşkın tereddütlerini paylaşırken albümün duygularını zirveye taşıyor. Altyapısı, INXS isimli grubun Need You Tonight’ının ritim ve gitarıyla birebir aynı. Grubun üyeleri, şarkısından ses örneği alındığı için Break My Heart’ın yazarları arasında görünüyor.

Levitating, aksak alkış sesleriyle lastik sesli bas gitar üzerine kurulu bir şarkı. Evde otururken bile yerinizde duramayıp tempoya uyum sağlamanız ise garanti. Pretty Please, albümün geri kalanına kıyasla sakin bir ritimde ve Lipa’ya göre gereken yavaşlamayı sağlıyor. Zonklayan bas gitar ve çaktırmadan gidip gelen synth seslerinin oluşturduğu katman dans müziğinin 70’lerden 2000’lere uzanan skalasına sığmayı başarıyor.

Anlaşılacağı üzere Lipa'nın bu albümünü üç basit kelimeyle anlatabiliriz: Disko, nostalji ve dans. Belki de karantina döneminde bu kavramlar, bize çok iyi geldi. Future Nostalgia, geçmişe yolculuk ettiğimiz, evimizdeyken bile bizi dans ettiren bir çalışma. Lipa, bu albümüyle bir kadın sanatçı olarak müzik endüstrisine karşı en sağlam duruşunu sergiliyor.