2020’nin en çalışkan müzisyeninin Taylor Swift olduğunu söyleyebilir miyiz? Swift, yazın yayınladığı folklore’ün ardından bu çalışmasının “kardeşi” olan evermore ile karşımızda. Bir önceki projesinde yer alan önemli isimleri ve fazlasını gördüğümüz evermore’da şarkıcı daha derin bir yolculuğa çıkıyor.

Taylor Swift, tıpkı folklore gibi evermore’u da ani bir şekilde duyurdu. Swift, 11 Aralık’ta, gece yarısı yayınladığı bu albüm ile doğum gününü kutluyor. 13 Aralık’ta 31 yaşına girecek olan şarkıcı, uğurlu rakamı 13’ün ters okunuşu olan bu yaşı için çok heyecanlı olduğunu söyledi. Onun doğum gününü en yakından kutlayan isimler The National’dan Aaron Dessner ve Bon Iver’dan Justin Vernon, önceki çalışmasında olduğu gibi evermore’da da sanatçıyı yalnız bırakmadılar.

Folklore, genel olarak pop ve indie folk karışımı fakat zaman zaman türü açısından kararsız kalan bir albümdü. Evermore ise, folklore’ün bıraktığı yerden emin şekilde devam ediyor. Ana akım pop şarkılarından uzak, alternatif rocka doğru açılan bir tünelde ilerliyor. “Kardeşi”nin temalarını genişletiyor ve derinleştiriyor. Daha basit yaz aşkı konularını temel alan folklore’ün yanında evermore, ayakları yere basan sert sözlere sahip bir kış albümü.

Evermore’da EDM ritimleri ve Auto Tune’larla süslendiği takdirde listelere üst sıralardan giriş yapacak pek çok şarkı var. Fakat Swift tüm albümü akustik gitar ve piyano çevresinde inşa etti. Genç şarkıcı evermore’da söz yazarlığı yeteneğini bir kez daha gösteriyor: sorunlu ilişkilerinden sıkılan genç kızlar, birkaç haftaya bu şarkı sözlerini günler boyunca tekrarlayacak.

Açılış şarkısı willow, dinler dinlemez dilinize takılıyor. Gold rush, sizi canlandırıyor. Jack Antonoff’ın da yazarlarından biri olduğu bu şarkı, Lorde’un Green Light’ını (Antonoff’un yazdığı başka bir şarkı) hatırlatabilir. no body, no crime’da Swift’in adı, bu yılın bir diğer yıldızı HAIM ile suça karışıyor. Marjorie ve dorothea isimli şarkılarda bu suç temasının devam ettiğini görüyoruz.

Coney Island, Swift’in sesi haricinde duyar duymaz The National’a atfedeceğimiz bir şarkı. Burada da Swift’in kafa sesinin The National’dan Matt Berninger’in bas sesine karışmasını hayranlıkla dinliyoruz. Şarkıcının efsanevi isimlerle iş birliği burada bitmiyor; cowboy like me’nin vokallerinden biri Mumford & Sons’dan Marcus Mumford. Ve albüme adını veren evermore’da Bon Iver’ı dinliyoruz. Evermore’un sözleri akıl ve ruh sağlığıyla uğraşıyor, melodisi ise meditasyon tadında piyano sesleri üstüne kurulu. Albümün geri kalanı gibi, soğuk bir kış gününde pencere kenarında dışarıyı izlerken dinlenmesi ideal bir şarkı:

And I was catching my breath
Staring out an open window

Biz karantina döneminde dizilerden dizi beğenirken Taylor Swift albümleri için harıl harıl çalıştı. Alıştığımızdan çok farklı bir tarzda karşımıza çıkan şarkıcı da bir sonraki çalışmasının nasıl olacağını kestiremiyor. Bakalım Swift buram buram indie kokan, karanlık ve melankolik bu yolu sevdi mi, yoksa bir sonraki çalışmasında renkli ve ışıklı pop günlerine geri dönüş yapacak mı?